TRANSLATIONS

తెల్ల కాగితం పై నల్లటి అక్షరాలు(Tr. ANU BODLA)

https://aanandvarala.wordpress.com/category/literature/

Black letters on white paper With a white paper in front of me I sit hours together days and nights For some time the pen in the hand freezes For some time It gets cracked amid the teeth, Or, dances on the head Terrible torment To hatch a few letters To weave a few words on a white paper I enter myself, anticipating To find something I don’t know What is there in the body? Just the position of organs Into the heart I went Into the soul I peeped In fact, things I don’t know Are present in me too ********* From inside, I fell on society The society that looks split to  layers and layers Is not a monolith, but Mosaic Inside and outside This bifocal view Crushed me in the millstone Churning and churning Agitation of inner mind It seems as  though Some door that was closed so far  got opened +++ Today is not yesterday’s reflection Tomorrow may not have today’s form The ever changing society The resistant mind….. Like some finer sand slips off the fist Something is skidding off *** If that something can be caught The truth is visible in that  What appears in front of the eyes The pen began to carve Black letters on white paper Pen and I are not two I have noticed, on paper The poetry is taking shape

తెల్ల కాగితం పై నల్లటి అక్షరాలు తెల్ల కాగితాన్ని ముందేసుకు కూర్చుంటాను గంటల కొద్దీ రాత్రులూ పగళ్లూ చేతిలో కలం కాసేపు నిశ్చలంగానే వుంటుంది ఇం కొంచెం సేపు నోట్లో నలుగుతూనో తల పైన నృత్యం చేస్తూనో వుంటుంది యమ యాతన తెల్ల కాగితం పై నాలుగు అక్షరాలు పొదగడం నికి నాలుగు మాటలు ఆల్లడానికి నాలోకి నేను ప్రవేశి స్తాను నాకు తెలీందేమైనా దొరుకుతుం దేమోనని శారీరంలో ఏముంది అవయాల పొందిక మనసులోకి వెళ్ళాను ఆత్మ లోకి తొంగి చూశాను నిజంగానే నాకు తెలీని విషయాలు నాలోనూ వున్నాయి ++++ నాలోంచి సమాజం మీద పడ్డా పొరలు పొరలుగా విడిపోయి వున్న సమాజం ‘ఏకశిల’ కాదు, మొజైక్ లోపలా బయటా ఈ బైఫోకల్ దృష్టి నన్ను ‘ఇస్సుర్రాయి’ లో పడేసి నలిపేసింది చర్నింగ్ చర్నింగ్ అతలాకుతలం అంతర్మధనం అప్పటి దాకా నాలో మూసివున్న దర్వాజా ఏదో తెరుచుకున్నట్టయింది +++ ఈరోజు నిన్నటి ప్రతిబింబం కాదు రేపు ఇవ్వాల్టీ రూపం వుండక పోవచ్చు క్షణం క్షణం మారుతున్న సమాజం నాలోపల మనసున పట్టని తనం పిడికిట్లోంచి సన్నని  ఇసుకేదో రాలి పోయినట్టు ఏదో జారిపోతున్నది +++ జారిన దాన్ని ఒడిసి పట్టుకుంటే కళ్ల ముందు కనిపించే దాంట్లో సత్యమేదో గోచరిస్తుంది కలం తెల్లటి కాగితం పై నల్లటి అక్షరాల్ని చెక్కుతోంది కలమూ నేను వేరు కాదు చూద్దును కదా కాగితం పై కవిత్వం విచ్చుకుంటోంది