17, డిసెంబర్ 2013, మంగళవారం


వెల్తురు ముక్కలు
======================
పువ్వు విప్పారినట్టు 
మంచు కురుస్తున్నట్టు
మేఘం కమ్ముకున్నట్టు 
గది నిండా చీకటి 
కన్ను తెరిచినా మూసినా చీకటే


ఈ చీకటి
కొంచెం తెరిపిస్తే బాగుండు
ఓ క్షణం వెల్తురు కిరణం ఎక్కడుందో చూసి వొచ్చెవాన్ని

ఈ చీకటి 
తేట తెల్లం కాకపోయినా
ఓ క్షణం విశ్రాంతి నిచ్చినా చాలు
ఆరు బయట పువ్వు  వికసించిందో లేదో
మంచు ముత్యాలు మెరిశాయో లేదో
నది కళ్ళు తెరిచి
నేల వైపు చూసిందో లేదో చూసి వొచ్చెవాన్ని
మూసిన కిటికీ లోంచి 
ఓ రెండు  వెల్తురు ముక్కలు కింద పడ్డాయి
కళ్ళకు కొంచెం ప్రాణం వచ్చింది
ఆ వెల్తురు ముక్కల్ని 
చేతిలోకి తీసుకున్నా
ఒళ్లంతా వెల్తురు ప్రవహించిం ది
గది సంగతేమో కాని
నా లోపలి చీకటి అంతా పటాపంచలయింది
-వారాల ఆనంద్ 

7, డిసెంబర్ 2013, శనివారం

 ఎట్లా.....
========
నాకేదీ నచ్చడం లేదు
నన్నసలు ఏదీ ఆకర్శించడం లేదు
అవును మరి
కళ్ళల్లో మెరుపు లేకుండా
పెదాలపై చిరునవ్వు  ఏం బాగుంటుంది
గుండెల్లో తడి లేకుండా
కరస్పర్శ ఏమి ఆనందాన్ని ఇస్తుంది
మనస్సు లో ఆర్తి లేకుండా
ఎడారి లాంటి పొడి మాటలు
ప్రేమల్ని ఎట్లా మోసుకొస్తాయి
 అంటీ ముట్టనట్టు ఉండే దేది
నాకు నచ్చడం లేదు
పై పైన వుండేదేది నాన్నాకర్శించడం లేదు
 మంచు తెర సన్నగా పగలందే
సూర్యోదయం ఎందుకు హాయి గొల్పుతుంది
చీకటి మెల్ల మెల్లగా తెమలందే
వెన్నెల వైభొగమెలా వస్తుంది
దుఖపు జీర లేకుండా
ఏదైనా ఆనందమేలా అవుతుంది
కష్టం లోంచి ఓ చెమట చుక్క రాలందే
దేనికయినా అందమెలా వస్తుంది
 అందుకే
గుండె లోతుల్లోంచి రాకుండా
పై పైన ఏమి వస్తే మాత్రం
ఎట్లా నచ్చుతుంది
ఆత్మ లోతుల్లోంచి  లేకుండా
ఎంత అందమయితే మాత్రం
ఎట్లా ఆకర్షిస్తుంది
-వారాల ఆనంద్
 aanand.blogspot.in


cell: 09440501281

3, డిసెంబర్ 2013, మంగళవారం

ఎందుకైనా మంచిది
===============

ఎందుకైనా మంచిది
కను రెప్పలు తెరిచే వుంచాలి
ప్రకృతి ఎ అందమైన దృశ్యాన్నో
ని కంటి లో వేసి పోవచ్చు
పోతూ పోతూ ఓ తుంటరి మబ్బు తునక
ఇంద్ర ధనస్సుని సాక్షాత్కరింప చేయొచ్చు

ఎందుకైనా మంచిది
పిడికిలి తెరిచే వుంచాలి
ఎవరైనా చేతిలో చెయ్యేసి
స్నేహ హస్తం కలిపేసి పోవచ్చు
నడుస్తూ నడుస్తూ మనిషనేవాడు
ఓ ఆలింగనం ఇచ్చి పోవచ్చు

ఎందుకైనా మంచిది
హృదయం తెరిచే వుంచాలి
మనసు గల ఏ మనిషో
తలుపు తట్టకుండానే పలకరించి పోవచ్చు
కదుల్తూ కదుల్తూ ఆత్మ గలవాడు
ప్రేమ సంతకం చేసి పోవచ్చు

-వారాల ఆనంద్
aanandvarala.blogspot.in

2, డిసెంబర్ 2013, సోమవారం

alt సత్యం

డిసెంబర్ 2013

ఏదో ఒకటి దేనికోసమో ఒక దానికోసం
నిరంతరం వెతుకుతూనే వుంటాం
అనవరతం తిరుగుతూనే వుంటాం
అది సత్యం కావచ్చు
సౌందర్యం కావచ్చు
అన్వేషణ కొనసాగుతూనే వుంటుంది
ప్రతి రోజూ ప్రతి క్షణమూ
సంఘర్షణ సంలీనత సమన్వయం
అన్నీ ఎదురవుతున్నా
ఏదీ తెలియని తనం
ఏదీ తెలుసుకో లేనితనం
మంచి చెడూ! ఆశా నిరాశా !
అంతా భ్రమ! విభ్రమ!!
అంతా గందరగోళం
ఇష్టం కోరికా తపనా
మనకు అర్థం కానిదేదో
దుఖం లోకి దారి తీస్తుంది
దుఖం అజ్ఞానానికి దారి హేతువవుతుంది
జీవతం నిరంతరం చలనం లో వుంటుంది
చలనం వైరుధ్య భరితం అవుతుంది
వైరుధ్యం లోంచి సంఘర్షణ
సంఘర్షణ లోంచి సత్యం బయట పడుతుంది
------------------------------------------------------------
vaakili.com  లో 1 డిసెంబర్ 2013 రోజున ప్రచురిత మైనది

29, నవంబర్ 2013, శుక్రవారం

ప్రకృతి-మనుషులు
============================
వర్షం ముగిసిన సమయాన 
సాయంకాలపు వేళ
కురుస్తున్న సూర్యకిరణాల వెలుగులు,

ప్రకృతి
పసిడి వర్ణం అద్దుకుని
కను చూపు మీరంతా కాంతులీనుతుంది 

నది 
నవ వసంతాల్ని అనుభూతిస్తుంది 

చేమంతి 
అప్పుడే విచ్చుకుని 
మరింత మురిపెంగా రంగులీనుతుంది 

పక్షి 
ఆహ్లాదంగా రెక్కలు రెప రెప లాడిస్తుంది 

నిజంగానే ప్రకృతి లో 
నవ యవ్వనం ప్రతి ఫలిస్తుంది


వేల ఏళ్ళుగా ఇంతే 
ప్రకృతి కేమో వయసు తెలీదు 
ఈ మనుషులకే 
యవ్వనమూ ముసలితనమూ 
-వారాల ఆనంద్

26, నవంబర్ 2013, మంగళవారం

మౌనం
================
నా మౌనం ఒక మౌనం కాదు
నా మౌనం వెనకాల దృశ్యాల పరంపర
నా మౌనం ఒక 'ఆంధీ'
అంధీ   గలీలు దాటుకుంటూ
జిందగీని  తవ్వుకుంటూ
చౌరంఘి లేన్ లో స్థిరపడింది

అనుకుంటాం కాని
నా మౌనం స్థిరపడలేదు
క్షణం క్షణం గుండె లబ్ డబ్ ల తోడు గా
శబ్దా శబ్దా ల నడుమ
లోపలి బయటకి పింగ్  పాంగ్  ఆడుతోంది

దారి పొడుగునా ధ్వనిస్తున్న
నినాదాల హోరు కావల
నిదానమయి నా మౌనం కన్నీరు కారుస్తోంది
ఆరిపోతున్న యవ్వన దీపాల
కొడిగట్టే వెల్తురు కిరణపు వెలుగులో
నా మౌనం మినుకు మినుకు మంటోంది
అనుకుంటాం గాని
నా మౌనం ఇవ్వాల్టిది కాదు
ఇప్పటి దీ  కాదు   

ఆశపడతాం కాని

మౌనం వీడి
నాలుగు మాటలొస్తే బాగుండునని
అర్థం లేని మాటల కంటే
ఎన్నో భావాల్ని ప్రసారం చేసే
మౌనమే గొప్పది కదా
మౌనమే గొప్ప సంభాషణ కదా
-వారాల ఆనంద్

9440501281

22, నవంబర్ 2013, శుక్రవారం

శేషం
=======
లోతూ దరీ తెలీని నది
దుఖం

అడ్డూ ఆపూ లేని ప్రవాహం

ఆనందం


అంతులేనిది దుఖం

అంతం లేనిది  ఆనందం


ఏది దుఖం

ఏది ఆనందం

ఏది నిజం

ఏది అబద్దం

 

దుఖాన్ని ఆనందం చే
భాగించేసా

శేషం గా మిగిలింది

నేనూ నా కవిత్వం

-వారాల ఆనంద్
aanandvarala.blogspot.in

18, నవంబర్ 2013, సోమవారం

నేను
=====
 నా చేతులతో
దుఖాన్ని కౌగిలించు కున్నా
అది నా గుండెల్లో ఇంకి పోయింది

నా కళ్ళ తో
వర్షాన్ని కోరుకున్నా
అది భూమి తల్లి గుండెల్లో ఇంకి పోయింది
అయితేనేం
మట్టి పోత్తిల్లలోంచి
ఓ విత్తనం మొలకెత్తినట్టు
నా హృదయం లోంచి
ఓ చిరు ఆనందం చిగిరించింది
-------

నేనెప్పుడూ నేనులా
ఉండాలనే కోరుకుంటాను
నాకు నటించడం చేతగాదు
కష్టాలూ కన్నీల్లూ నాకు తెలుసు
ప్రేమించడం స్నేహించడమూ  తెలుసు
అందుకే
నేను మరెవ్వరిలానూ ఉండలేను
-వారాల ఆనంద్
aanandvarala.blogspot.in


16, నవంబర్ 2013, శనివారం

దుఖం కేంద్రీకృతమయింది 
------------------------------------------
ఆకాశం లో కమ్ము కున్న నల్ల మబ్బుల్లాగా 
గాలి దుమారం లో రోడ్డు మిద గాలి 
సుడి దిరిగీ దిరిగీ
ముంచు కొచ్చినట్టు దుఖం నా మిద దాడి చేసింది 
సముద్రం లో అలలన్నీ సుళ్ళు తిరిగి తిరిగీ
తుఫాను గా ముంచెత్తి నట్టు 
చెట్ల ఆకులన్నీ రాలి కుప్ప బడ్డట్టు
నన్ను దుఖం మొత్తంగా ఆవరించేసింది 
కదలడానికి చేతులూ
నడవడానికి కాళ్ళూ 
 ఏడి చేందుకు  కళ్ళూ.. అన్నీ 
ఇసుక పొరల కింద కమ్మేసినట్టు  
ఇనుప చెరల కింద బంది అయినట్టు 
మనసంత ఆవరించిన దుఖం 
ఆలోచనల్నీ నియంత్రిస్తోంది 

నడుస్తున్న రథం నిలిచిపోయింది 
తోవ మిద దిక్కులు అదృశ్యం అయిపోయాయి 
ఆశలన్ని కుప్ప కూలిపోయాయి 

కాని 
కాలానికి మరుపు మలాం తెలుసు 
నాకేమో మళ్లీ మళ్లీ మొలకెత్తే 
వాటం తెలుసు 
ఆకాశంలో మబ్బుల్ని ముక్కలుగా నరికేసి 
సముద్రం లో అలల్ని సరి చేసి 
సుడిగాలి లో చెదరని మహా వృక్షం లా 
నిలబడ్డా 
నదులై వాలి పోయిన కళ్ళు 
సూర్య చంద్రులయినాయి 
మనసు పొరల అడుగున ఆవరించిన 
దుఖం కేంద్రీకృతమయింది
బతుకు మళ్లీ 
కొత్త దోవలోకి మళ్ళింది 

-వారాల ఆనంద్ 

15, నవంబర్ 2013, శుక్రవారం


భావ లయ 
--------------------------------------------------------------------
సూర్య  చంద్రుల సాక్షిగా
కాలం గడుస్తూనే వుంటుంది
జీవితం లో
అనుభవం మాత్రం మిగిలుతుంది
================================

చీకటి శూన్యము
అమితంగా భయపెడతాయి
కాని వాటిలోంచే
వేల్తురూ సృష్టి మొదలవుతాయి
==============================

పరిచయాలూ పలకరింపులూ
రోజంతా గడిచి పోతుంది!!
స్నేహం తోటే కదా
బతుకు నిండేది
==================================

ఎన్నో ఆలోచనలు
తేనే తీగల్లా ముసురుకొంటాయి
అక్షరాల్ని కుప్ప బోసినట్టు
అర్థ ముండదూ ఆర్ద్రత ఉండదూ
================================

ఎన్నో మాట్లాడాలనుకుంటాం
నీ గురించీ నా గురించీ
ఎంత మాట్లాడినా మిగిలేదేముంది
అది మనం గురించో జనం గురించో అయితే తప్ప

===============================

14, నవంబర్ 2013, గురువారం

మొదలయింది...
 కాళ్ళూ చేతులూ ముడుచుకుని
కూర్చోలేం కదా
ఏదో ఒకటి మొదలు పెట్టాలి
ఆలోచనలోంచో అనుభవం లోంచో

అసలు మొదలు పెట్టడమే సమస్య

అప్పటి దాకా గోడ కుర్చీ వేసినట్టు
చిలక్కొయ్యకు వేలాడ దిసినట్టు
గుండెల్లో నులు వెచ్చటి  అలసట

మొదలు పెట్టింది ముందు కో  వెనక్కో

బావి లో బొక్కెన వేసినట్టు
అడవి లో కేకేసినట్టు

అందుకే

దేనికైనా శ్రీకారం చుట్టడం
వాకిట్లో ముగ్గేసినట్టు కాదు
నిశబ్ద నిశీధి లో
వెలుతురు కిరణాల్ని ఆవిష్కరించినట్టు
ప్రశాంత సరస్సు లో
అలల్ని సృష్టించినట్టు
అందుకే
ఏదైనా మొదలు పెట్టడమే కష్టం
మనసుని కూడా దీసు కోవాలి 
ఆలోచనల్ని సరి చేసుకోవాలి
అందమైన పువ్వుల్ని పేర్చాలి
శుభ్రయిన నవ్వుల్ని కూర్చాలి
కలల్ని అల్లాలి కన్నిళ్ళని చల్లాలి

మొదలైంది ఏది ముగియకుండా వుండదు

అది బతుకయినా....  కవితయినా...!!!
-వారాల ఆనంద్

aanandvarala.blogspot.in

11, నవంబర్ 2013, సోమవారం

మాట్లాడటమే 

నిర్మూలించలేనిది
నిభాయించుకోవడమే...
తప్పదు మరి
మాట్లాడ లేనప్పుడు
మౌనమే గొప్ప భాష
కాళ్ళు కదల లేని స్థితిలో
మనసే అనేక ప్రయాణాలు చేస్తుంది

విశాలమయిన అడవిలో
చెట్లన్నీ నరికేసినప్పుడు
మొదల్లన్నిమొండాలు మొండాలుగా
విషాదంగా కనిపిస్తాయి
ఆకులన్నీ రాలి పోయినప్పుడు
మహా వృక్షమే
చేష్టలుడిగి దిగాలుగా దిక్కులు చూస్తుంది
ఎండకు ఎండి నెర్రలు వారిన
నేలతల్లి దాహంగా ఆకాశం కేసి చూస్తుంది

ఒక్కోసారి 
అనివార్యతే నిర్భందమౌతుంది
అనామోదితమే ఆవహించబడుతుంది
నిశబ్దమె నిర్భందంగా పైన కూర్చుంటుంది
కాని
అన్ని అనివార్యలకి
అన్ని నిర్భందాలకి
అన్ని మౌనాలకి ఒకే సమాధానం
నిశబ్దాన్ని చేదించుకు మాట్లాడ్డమే
గుండెను గొంతులోకి తెచ్చుకుని
విచ్చుకోవడమే
-వారాల ఆనంద్

7, నవంబర్ 2013, గురువారం

బతుకు
---------------
బతుకు కష్టంగా వుందా
నిరాశ చుట్టూ
ఓ వృత్తాన్ని గీయి
ఆశ దాని చుట్టూ తిరిగి తిరిగి
నిటారుగా
ని ముందు నిలుచుంటుంది
.............................................
ఎక్కడ
---------
దుఖమూ సంతోషమూ
మొదలెక్కడ చివరెక్కడ

చీకటి వెల్తురూ
దారేక్కడ దరెక్కడ

నిద్రా మెలకువా
పోరెక్కడ బతుకక్కడ
.............................................

మిత్రమా
------------------
మనం మాట్లాడుకోవడం మానేసి
చాలా రోజులైంది

పలకరించుకోవడమే మిగిలింది

అవును మరి
మాట్లాడుకోవడానికి
మనసులుండాలి , ఆత్మలు ఉండాలి
ఎదురు ఎదురుగ్గా మనుషులు వుండాలి
........................................................
మలుపు
----------
సాఫీగా గడిచిపోతున్న
జీవితంలో
ఓ పెద్ద కుదుపు

అది మొదటిది కాదు
చివరిది కాదు
మిగిలిన జీవితానికో
పెద్ద మూల మలుపు


4, నవంబర్ 2013, సోమవారం

మనుషులే... 

ఏదో ఒక క్షణాన 
సంక్షోభం ఆవరిస్తుంది 
తెలియని  సంక్లిష్టత 
చుట్టూ ముడుతుంది 
ధైర్యం కొడి గడుతుంది
దైన్యం ముప్పిరిగొంటుంది

అప్పుడే వీరులైన మనుషులు 
ధైర్యాన్ని ప్రదర్శిస్తారు 
కూలిపోతున్న ఆకాశాన్ని 
ఒంటి చేత్తో నిలువరిస్తారు 
ఎగిసి పడుతున్న సముద్రాన్ని 
వీపు తడిమి ఒదారుస్తారు
కాలి పోతున్న అడవిని 
కన్నీటి ధారలతో ఆర్పుతారు 

అవును మనుషులే 
గందరగోళం నుంచి 
స్పష్టత వైపు దారి తీస్తారు 
మంచు కొండల్ని కరగ దీసి 
సూర్యోదయాల్ని ఆహ్వానిస్తారు 
నీటి మబ్బుల్ని నేల పైకి లాగి 
పంట పొలాల్ని పచ్చగా విస్తరిస్తారు 

అవును రక్త మాంసాలున్న మనుషులే 
అగ్ని పరీక్షకు నిలుస్తారు 
సంక్షోభాల్ని తుత్తునియలు చేస్తారు 

ఆత్మగల మనుషులే 
అన్ని శక్తుల్ని కూడదీసుకుని 
కూలిపోకుండా నిలదొక్కుకుంటారు 
చేతులు బార్లా జాపి 
అందర్నీ నిలబెడతారు 
-వారాల ఆనంద్

2, నవంబర్ 2013, శనివారం

ఇంకా మిగిలేవుంది

నేస్తమా
జీవితాన్ని శోధించాలి
కొంచెం వేదనను వదిలేయి
ఇంకొంచెం ఆశ్చర్యాన్ని విడిచెయి

గుప్పిట విప్పి గుండె లోతుల్లోని

స్వప్నాల్ని మేల్కొల్పాలి
కళ్ళు తెరిచి కన్నీటి
సముద్రాలు దాటాలి
నువ్వు నేను
కలిసి వేరుగా జీవిస్తున్నామా
వేరై కలిసి జీవిస్తున్నామా
నీకు నాకు మధ్య
ప్రేమో విరహమో
మరో అతీతమయిన రాగ బంధమో
ఎంతగా తరచి చూసినా
నిజం ఇంకా తెలియల్సేవుంది
అత్యంత లోతయిన జీవితంలో
తవ్విన కొద్ది
జ్ఞాపకాలుగా పరిణామం చెందిన అనుభవాలు
చీకటి వెలుగుల్ని రాసులుగా పోస్తున్నాయి
ఎత్తు పల్లాల్ని దాటుకుంటూ
కుని రాగాలు తీసుకుంటూ
మనం పయనం సాగించాల్సిందే

మనం కలిసి గడపని

క్షణం ఇంకా మిగిలేవుంది
-వారాల ఆనంద్
9440501281

1, నవంబర్ 2013, శుక్రవారం

ప్రేమ

నిరాశ నిండిన జీవితం
ప్రేమ కోసం ఎంత గా ఆశపడుతుంది

                               చూడు చుట్టూ వున్న
                                చెట్లన్నీ జేవురించాయి
                                పక్షులన్నీ దిగాలు పడ్డాయి
                                నదులన్నీ నడక తప్పాయి
                                పొగ మంచు మసక మసకగా కురుస్తోంది
నిరాశ నిండిన రోజున
వెలుగు కిరణాల మెట్ల ఫై
గాలి కెరటాల వోలె ఉప్పొంగితే

చిరు నవ్వులు విరబూస్తూ ప్రేమ చిగురిస్తుంది
చిరు జల్లు వోలె రోజంతా వర్షిస్తుంది

--ఆనంద్ వారాల
9440501281

సమయమిదే...

 లోపలెక్కడో దాగి వున్న
పిసరంత ధైర్యాన్ని కూడగట్టుకుని
నిలబడాల్సిన సమయమిదే
ఊహించని తూఫాను గాలికి
విలవిల్లాడిన ఆకుల్ని ఆలోచనల్ని
చేతుల్ని చేతల్ని అదిమి పట్టుకుని
కూలి పోకుండా నిలబడాల్సిన సమయమిదే
వాస్తవాన్ని  వాస్తవంగా   అర్థం చేసుకుని
 నిలబడాల్సిన సమయమిదే
చెదిరిన మనస్సుని,అదిరిన గుండెని
చేతబుచ్చుకుని సాహసిగా
నిలదొక్కుకొవాల్సిన సందర్భామిదే
బలహీన క్షణాలు ఎదురవుతాయి
చిగురుటాకులా విల విల్లాడే
సందర్భాలు వస్తాయి
ఏమి తోచని ఎటూ పాలుపోని
స్థితిలోకి నెత్తి వేయబడే స్థితి వస్తుంది
తుఫానులో చిక్కుకున్నట్టు
ఊబిలో కూరుకు పోయినట్టు
అన్ని కూలిపోతున్నట్టు
ఏమి తోచని స్థితి ...
సరిగ్గా ఇప్పుడే ఇక్కడే
నీ కాళ్ళపై నువ్వు నిలబడాలి
ఓటమి అంచుని తాకి, విజయ తీరాలవైపు సాగాలి
సర్వ శక్తుల్ని కూడదీసుకున్న వీరత్వాన్ని
సమస్త వాస్తవాల్ని అర్థం  చేసుకున్న మానవత్వాన్ని
అందిపుచ్చుకుని నిలబడాలి
నిర్భయంగా,నిజాయితిగా, నిటారుగా
ముందుకు నడవాల్సిన సమయం ఇదే
-ఆనంద్ వారాల
9440501281

31, అక్టోబర్ 2013, గురువారం

ప్రేమ-స్నేహం



తొలి చూపులో ప్రేమించడం 
మొదటి పరిచయంలోనే స్నేహించడం సులభమే 
సహజంగా స్వచ్చంగా వాటిని కొనసాగించడమే కష్టం 

వాత్సవానికి ఆ రెండు నీ చేతుల్లో ఉన్నాయా 

ఒక చేయితో చప్పట్లు సాధ్యం కానట్టు 
ప్రేమకు ఒక మనసు చాలదు 
స్నేహానికి ఒక మనిషీ చాలడు

ఆ రెంటికి మనుషులు కావాలి
ఆత్మలున్న మనుషులు కావాలి 

ప్రేమలోనూ స్నేహంలోను 
ఇవ్వడం పుచ్చుకోవడం రెండు వుంటాయి 

ప్రేమకు అనంతమైన భావోద్వేగమూ 
స్నేహానికి నిర్మలమైన స్వచ్చతా  కావాలి 

కాని 
స్వికరించటమె అలవాటుగా మారిన మనుషుల మధ్య  
ప్రేమ స్నేహం నీ చేతుల్లో ఉన్నాయా 

'నేను' నుంచి 'మనం' దాకా 
మారడానికి సిద్ధంగా లేని మనుషుల మధ్య 
ఆ రెండు ఒయాసిస్సులు కావా 

ఒకటి కాదు రెండు కాదు అన్నీ
 'నేను' గా మారిన చోట 
అన్నీ 'నావి' గా మారిన చోట 
ప్రతిదీ నగదు విలువైన చోట ప్రేమ స్నేహం మూర్ఖత్వమే
ప్రేమించడం స్నేహించడం అర్థంలేని మాటలే 

కానీ 
తడి వున్న వాణ్ని, వేళ్ళున్న వాణ్ని 
ఆ రెండు లేకపోతే దిక్కు లేని వాన్నవుతాను 
ఈ లోకమే దిక్కు లేని దవుతుంది.

-ఆనంద్ వారాల 
9440501281