కాగితం

కాగితం
కాగితాన్ని ముందేసుకు కూర్చుంటాను
గంటల కొద్దీ రాత్రులూ పగళ్లూ
చేతిలో కలం కాసేపు నిశ్చలంగానే వుంటుంది
ఇంకొంచెపు సేపు నోట్లో నలుగుతూనో
తలపైన నృత్యం చేస్తూనో వుంటుంది

యమ యాతన
తెల్ల కాగితంపై నాలుగు అక్షరాలు పొదగడానికి
నాలుగు మాటలు అల్లడానికి

నాలోకి నేను ప్రవేశిస్తాను
నాకు తెలీందేమైనా దొరుకుతుందేమోనని
శరీరంలో ఏముంది అవయాల పొందిక
మనసులోకి వెళ్ళాను
ఆత్మలోకి తొంగి చూశాను
నిజంగానే నాకు తెలీని విషయాలు
నాలోనూ వున్నాయి

నాలోంచి సమాజం మీద పడ్డా
పొరలు పొరలుగా
విడిపోయి వున్న సమాజం 
ఏకశిల కాదు, మొజైక్

లోపలా బయటా
ఈ బైఫోకల్ దృష్టి
నన్ను ఇస్సుర్రాయిలో పడేసి నలిపేసింది

చర్నింగ్ చర్నింగ్
అతలాకుతలం అంతర్మధనం
అప్పటిదాకా నాలో
మూసి వున్న దర్వాజా
ఏదో తెరుచుకున్నట్టయింది

పిడికిట్లోంచి సన్నని ఇసుకేదో రాలి పోయినట్టు
ఏదో జారిపోతున్నది
చూద్దును కదా
కాగితంపై కవిత్వం విచ్చుకుంటోంది.
https://aanandvarala.wordpress.com/